من دل به زیبایی، به خوبی میسپارم. دینم این است. من مهربانی را

ستایش می کنم. آیینم این است. من رنج ها را با صبوری می پذیرم. من

زندگی را دوست دارم. انسان باران و چمن را میستایم. انسان و باران و

چمن را میسرایم...در این گذرگه...بگذار خود را گم کنم...بگذار از این ره

بگذرم با دوست...با دوست...